|
Επιστολή 1/4
Γράμμα του Ροδίωνα προς την οικογένειά του, από το Μέτωπο.
Επιστολή 2/4
Για τον Ροδίωνα, η μέρα που προηγείται του γράμματός του υπήρξε πολύ ξεχωριστή, «η πλέον γιορτάσιμη», όπως γράφει χαρακτηριστικά, καθώς ενώ κάθονταν και τραγουδούσαν κυπριώτικα τραγούδια με το φως του κεριού, βράδυ, μέσα στο αντίσκηνο, άκουσαν τον ταχυδρόμο που τους έφερνε επιτέλους γράμματα από τους δικούς τους. Έκπληξη, συγκίνηση και δάκρυα χαράς πλημμύρισαν αυτόν και τους συντρόφους του, που διάβαζαν και ξαναδιάβαζαν όλο το βράδυ τα νέα από τους δικούς τους.
Το πρωί, αφού ξαναδιάβασε το γράμμα, απαντά στους γονείς και την αδελφή του. Τους ζητά να μην του γράφουν συμβουλές και πώς να προσέχει τον εαυτό του, αλλά για απλά καθημερινά πράγματα, για να τους αισθανθεί πιο πολύ, να νιώσει ξανά πως είναι μαζί τους.
Αναφέρεται στις συνθήκες διαβίωσής τους. Έχουν ακμαίο ηθικό, που μέρα με την μέρα ενισχύεται. Παρομοιάζει τον πόλεμο σαν ένα παιχνίδι ακίνδυνο και την εμπλοκή τους ως έναν ρόλο που τον υποδύονται με ενθουσιασμό.
Απευθύνεται στη μητέρα και την αδελφή του καλώντας τις να μην αγωνιούν και να μην στενοχωριούνται για τον ίδιο, αλλά να έχουν εγκαρτέρηση και υπομονή για τα δεινά που θα επιφέρει ο πόλεμος. Η εγκαρτέρηση και η πίστη στον αγώνα, όπως τονίζει, είναι η βάση για την επιτυχή και νικηφόρα πορεία του έθνους. Σε ό,τι αφορά την καθημερινότητά του, η ζωή είναι τυπική σαν κουρδισμένο ρολόι, με τις αγγαρείες, τις σκοπιές και τους ήχους από τις οβίδες.
Τέλος, ρωτά να μάθει νέα για κάποιους φίλους του και παραγγέλλει να του στείλουν είδη πρώτης ανάγκης, όπως χαρτί, βελόνια και κλωστή.
Στο γράμμα εσωκλείει και επιστολή για τους γονείς του φίλου του Θεόδωρου.
|
